1998 жылы қазан айында шығыс солтүстік Қытайдың тау қойнауындағы шағын поезд бекетінде «Құрыш қалай шынықты» атты телефильм түсірілетіндігін бірінші рет естідім.
Әр дәуірде жасаған адамдардың дүниетанымы ұқсай бермейді. Алдыңғы жасаған адамдар туралы соңғылардың түсінігі негізінен өзінің танымы аясындасубъектив мән алады.
Қытайда тарап жатқан коронавирус, неше мың жылдықтар алдындағы тарихи қателіктер мен адамзат тарихының ұлы қасіреттерін еске салады. Табиғи апат пен қолдан жасалған зұлымдықтарға қарсы тұрар қауқарымыз қайсы?
Екінші дүниежүзілік соғыстан кейін Батыстың театр сахнасына дәстүрлік театрдан мүлдем басқаша, жаңа театр өмірге келді. Бұл келген «Айтатыны жоқ, айтқысы да келмейтін, айта да алмайтын, айтуға дәрмені де жетпейтін, тіпті айта қою ниеті жоқ, алайда айтуға
Театр сахнасында нені болса да қиялдауға болады. Өйткені, ол қиялдарды тоғыстыратын мекен. Сахнада басталған қойылым тасада отырған көрерменнің көңіл көкжиегіне көтерілген әсттен қиял мен өмір тоғысады.
Г.Пинтер (1930ж. — 2007ж.) Англия актер, драматургі, «Қарапайым өмірдегі диaлогтардың тасадағы болмысына үңіліп, қыстығып қалған санадан саңлау ашқаны үшін» 2005 жылы Нобель әдебиет сыйлығына ие болған.
Джон Гилгуд (John Gielgud, 1904ж. – 2000ж.) – Ағылшын актер һәм режиссері. 17 жасынан сахнада өнер көрсеткен. Шекспир шығармаларынан Гамлет, Ромео, Антоний, Макбет, Ричард II, т. б. ролдар ойнаған. Осы барыста актер ретінде үлкен даңыққа бөленген. Режис
«Қатігез театр» (Theatre of Cruelty) ағымының теориялық негізін қалаушы француз режиссері, актері һәм ақын Антонен Артонның (1896ж. – 1948ж.) өмірі мен өнердегі жолы соқтықпалы соқпақты болған.
«Алматы ақшамы» газетінде (11 қазан, №125) Қазақстан Республикасының Халық әртісі Бибігүл Төлегенованың айтқан ой-пікіріне қатысты «Көптен күткен сөз еді» деген тақырыппен шағын мақала жарық көрген болатын. Бүгінгі сахна мен эфирді алып кеткен эстрада ән
