William Shakespeare. Sonnets

a2bb4eeb7c891604a4a5a1abcd995a00.jpg (512×405)

III

Did not the heavenly rhetoric of thine eye, 

’Gainst whom the world could not hold argument, 

Persuade my heart to this false perjury? 

Vows for thee broke deserve not punishment. 

A woman I forswore, but I will prove, 

Thou being a goddess, I forswore not thee: 

My vow was earthly; thou a heavenly love. 

Thy grace being gained cures all disgrace in me. 

My vow was breath, and breath a vapour is; 

Then thou, fair sun that on this earth doth shine, 

Exhale this vapour vow. In thee it is; 

If broken then it is no fault of mine. 


If by me broke, what fool is not so wise 

To break an oath, to win a paradise?


«THE OXFORD SHAKESPEARE» кітабынан


III 

Айнадағы әсем жүзге төнесің, 

Төнесіңде, өз бейнеңді көресің. 

Тастауға асық, тіршілікке бейнеңді. 

Қайталансын бұл өмipre келгесін. 

Ақ батадан ада қылма әйелді, 

Бос таптама табиғаттьң денесін. 


Қандай әйел сый тартуға қуанбас, 

Өзің тектес, өзің қандас, ұрандас? 

Қажетсіз бе әлде отыңның сөнбеуі, 

Мекермісің менмендігі суалмас? 


Сен ананың жанары үшін — лағыл жан, 

Қалған сонау сылқым күндер — мамырдан. 

Қартайғанда сен де сәуле кересің, 

Жастығыңның терезесінде жағылған. 


Өміріңді тағдырыңмен шектесең,

Бәс тігейін, ізсіз-тозсыз кетпесең! 


Аударған М.Мақатаев

Сайт материалын пайдалану үшін редакция келісімі керек және гиперсілтеме жасау міндетті ©Білге - Мәдениет пен өнер сайты