Қазақ өлеңі қалай саяси идеологияланды деген сұрақ, бүгін көкей кесті мәселеге айналып тұр. Себебі, біз өзіміздің сөзден қалай айрылып қалғанымызды, қалай ұғымдардың құлына өзгеріп кеткенімізді білуде, осы түйіннің алатын орыны ерекше.
Қазақта «екі қошқардың басы бір қазанға сыймайды» деген сөз бар. Э.Хемингуэй (1899ж. — 1961ж.) мен У.Фолкнер (1897ж. — 1962ж.) тірісінде дәл солай бір-бірімен тіл табыса алмаған тұлғалар болды. Жай ғана ұсақ-түйек сөзден басталған тартыс соңында екі жазуш
Бүгінгі қанатын кең жайған Евроодақта да қазақ əдебиетімен тағдырлас əдебиет бар. Олар – кешегі Кеңес Одағының ықпалында болған Польша, Чехия елдерінің əдебиеті. Екінші дүниежүзілік соғыс аяқталғанан кейін, «коммунистік кеңестік» деп аталған осы елдердің
Ш.Хини Ирландия Ақыны, 1995 жылғы Нобель сыйлығының иегері. «Он бір өлең» (1965ж.), «Натуралист біреудің өлімі» (1966ж.), «Түнекке ашылған есік» (1969ж.), «Қысты сырыт жерде өткізу» (1972ж.) сынды 14 жыр кітабының, «Бар пейілмен: Эсселер 1968 -1980», «Тіл
Т.Транстремер(1931ж.-2011ж.) – ХХ ғасырдағы швед әдебиетіндегі ең ірі тұлғалардың бірі. 2011 жылы Нобель сыйлығын алған ақынның әлем әдебиетінде өз орны бар. «Оның өлеңдеріндегі қысқа, айқын бейнелер реалды өмірді жаңаша қабылдатады» деп бағаланған.
Саяси жəне діни көзқарастырында парық болғанына қарамастан, мұсылмандар түгел дерлік өз мəдениеттері мен батыс арасында айқын айырмашылық бар, деп қарайды.
